Sèrnia 'd leture ëd pöesie |
|
|
|
(ëd Luigi Masoero)
L'Amor
Un atach squasi a surprèisa
ch'a t'anciarma con stupor,
na fòrsa ch'a s'anrèisa,
fi-acanda 'l tò vigor!
Quand ch'a riva la stagion,
la natura, nòstra mama,
a ancoragia j'efusion,
an viscand na dossa fiama.
A l'é 'n feu ch'a t'ossession-a,
ch'at consuma l'esistensa!
Nen savenda s'a rason-a,
at tormenta la cossiensa.
Sol na dossa creatura,
un deuitin ed na brava fija,
secondanda la natura,
a peul dé-te na famija;
a peul fé-te sponte j'ale,
per dèscheuvre la fonsion
ed vive ansema j'ideali,
an giojosa comunion!
|
"Poesìa"... col ëd
"... podej cissé la gent
con la fórsa dij valor…
sublimanda 'l sentiment
con la pas e con l'Amor...".
Poesìa, cola 'd Don Luigi Masoero, pèrfum d'Evangeli!...
Camillo Brero
|